Z historycznej karty

Prof. Bolesław Szafirski (1935-2016)

„Ja sobie nie wyobrażam, jak mógłbym żyć bez matematyki, jak mógłbym robić coś innego.
Tak samo, jak muszę jeść, muszę oddychać...”
(cytat z Ziemi nie oszukasz...)
Sylwetka
Bolesław Szafirski

Profesor Bolesław Szafirski urodził się 26 czerwca 1935 w Ilkowicach k. Miechowa. Związany był z Uniwersytetem Jagiellońskim od początku studiów matematycznych w 1952 roku. Jego pierwszym opiekunem naukowym był prof. F. Leja, który był promotorem jego pracy magisterskiej (1956), a następnie doktorskiej (1963). Działalność naukowa profesora Szafirskiego dotyczyła teorii równań różniczkowych cząstkowych, teorii dyfuzji w ośrodku poruszającym się ruchem turbulentnym (równanie Hopfa) oraz zastosowań matematyki.

Profesor Szafirski był wieloletnim kierownikiem Zakładu (potem Katedry) Matematycznych Problemów Fizyki i Techniki Instytutu Matematyki UJ, dziekanem Wydziału Matematyki i Fizyki UJ (2 kadencje), dyrektorem Instytutu Matematyki UJ (3 lata), członkiem Senatu UJ (18 lat), prezesem Polskiego Towarzystwa Matematycznego (2 kadencje), zastępcą przewodniczącego Komitetu Matematyki Polskiej Akademii Nauk, członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności, sekretarzem redakcji Annales Polonici Mathematici (17 lat), redaktorem naczelnym czasopisma Universitatis Iagellonicae Acta Mathematica (32 lata), promotorem 13 doktoratów i ponad 100 prac magisterskich, jednym z animatorów idei nauczania matematyki stosowanej w UJ, wieloletnim członkiem Rady Programowej ogólnopolskiej Konferencji Zastosowań Matematyki w Zakopanem-Kościelisku, a także redaktorem Złotej Księgi Wydziału Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego (praca zbiorowa) w 2000 roku, w sześćsetlecie odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Profesor Szafirski miał ogromny udział w osiągnięciach i sukcesach matematyki uniwersyteckiej, przez co stał się mistrzem i wzorem nauczyciela dla całych pokoleń polskiego środowiska matematycznego. Wszystkim swoim studentom i współpracownikom dał się poznać jako niezwykle ciepły, uczynny, zawsze promieniujący uśmiechem człowiek.

Profesorław Szafirski zmarł 6 listopada 2016. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera Z, rząd południowy, bokiem do ścieżki, za grobem rodziny Dereń, wsp. GPS: 50.074557, 19.954302).

Życiorys w datach

  • 1952-1956 studia matematyczne w UJ
  • 1963 doktorat w UJ
  • 1971 habilitacja w UJ
  • 1981–1984 zastępca dyrektora Instytutu Matematyki UJ ds. ogólnych
  • 1984–1987 dyrektor Instytutu Matematyki UJ
  • 1984–1986 przewodniczący Komisji ds. Zastosowań Matematyki Komitetu Matematyki PAN
  • 1987–1993 dziekan Wydziału Matematyki i Fizyki UJ
  • 1991 członek korespondent PAU (Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny, potem Nauk Ścisłych i Technicznych)
  • 1999–2003 prezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego
  • 1999–2002 zastępca przewodniczącego Komitetu Matematyki PAN

Źródła

Dziwisz Elżbieta Ziemi nie oszukasz – wywiad z prof. B. Szafirskim, Alma Mater UJ 130-131 / 2010-2011
Instytut Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktoraty – archiwum
Mathematics Genealogy Project
Nauka Polska (OPI), portal Ludzie nauki
Polskie Towarzystwo Matematyczne, Władze Polskiego Towarzystwa Matematycznego w latach 1919-2013
Słomczyński W., Pleśniak W. (2018) Bolesław Szafirski 26 VI 1935 - 6 XI 2016, Roczniki Polskiej Akademii Umiejętności. Rok 2015/2017
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Lista Pamięci In memoriam.

(opracowała: Agnieszka Rutkowska)